✍️නිසදැස් ගොමුව ✍️

උපන් දා සිට  කිසිකලෙක දුටුවේ නැත එක් අරමුක් වෙනුවෙන් පොරබදින පාර , පක්ශ බේද නොසලකා පෙරට එන ........ අපගේ ම මව් බිම වෙනුවෙන්  මොර  හඩ නඟන මෙවන් ප්‍රෞඩ සනුහරයක් ........... මද්දුම බණ්ඩාර ,වීර පුරන් අප්පුලාගේ යැයි කියන උදාර ලේ ගලන ............. මෙවන් සිංහ පුතුන් කොහි සිටියා ද  හැත්තෑ හතර වසරක්.............. මගේ පිං බිම කෙලෙසනකල් කාරී නැත......කාරී නැත ...... ඇවිස්සුනු ඒ රුහිරු ධාතුව  පපු කෙනිත්තේ රඳා ගනින්.......... අපේ ලක් මෑණී පුරුදු ලෙස හිනැහෙනකල්         ✍️ නිලංගා ජයවර්ධන   ✍️

  සවි මිතුරෝ සිහින සිත්තම් පාට නගන්නට                                    අරමුණට අකුරු පබඳින්නට   දෙමව්පිය සිහිනය යථාවත්වන්නට                            ලැබුණාය ප්‍රවේශය සරසවියට  කල පිනෙන් ලැබුණා යාලුවෝ රෑනක්                        යාලුවෝ නොවුන් සොයුරන් රෑනක්    නාඳුනන පෙදෙසක ජීවිකාව ගෙව්වත්                    උන් නිසා තනිය නොදැනුනා කවදාවත්   අත් බම්බුව ඉස්සරහ ගෙව්වත් කාලයක්                උන් උන්මය හැබැහින් දැක්කමත් හිටියත්   නේකවිද  සෝබන ඇත්තඋන්                      සරසවියේ මගේ උන් මට ඉස්තරම්                        ✍️ නිලංගා ජයවර්ධන   ✍️  

දිනිසුරු නැගෙනවාත්  එක්කම  මහා කාලගෝට්ටියක්  කොළඹ අහස යට... හතර වටටම වාහන  දුවදුවා නැති කරයි  අරුණෝදයේ මනස්කාන්තය... එකෙක් කාපු දේ  නැති කර ගන්න දුවයි... තවකෙක් කන්ට  දෙයක් ගේන්න දුවයි... කලිසම අදිමින්  කමිසය මදිමින්  බඩගින්න රවට්ටන්නට  ගිල දමයි එහෙන් මෙහෙන් කඩචෝරුවක්... ඉරිමාවක් පැමිණෙන විගස අඩුම කුඩුම එකතු කරන් විදින්නට යයි  වෙනස් ලොවක  සිරි අසිරිය ... අත්බම්බුව දිහා බලන්  විරිත්තයි ඔල්මාදෙන් මෙන්  අගේ හැපුනොත් සිහියට එයි  අපිම කරපු වෙනසක අරුම...                       ✍️ නිලංගා ජයවර්ධන ✍️

   ඔහුන් ගෙත්තම් කල ස්වප්නයේ මා හිනැහෙන දෙස බලා........ කිසිත් නොකලා මෙන් පසෙකට වී බලා සිටී.........                    ✍️ නිලංගා ජයවර්ධන   ✍️

  සිනහවෙන් පිරුණු මුහුණ  දැක්කත් හැමදාම මොකක් දෝ  අමුතු අරුතක් දැණුනා  රැලි අතර හෙමිහිට ........... "ආපසු හැරී බැලුවම  හිතුනා පොඩ්ඩකට නවතින්න  බෑ යන්න ඕන තව දුරටම"  සිරවුණු හසරැල්  අතර  දුටුවා මා නමින්  ස්නේහය......... ඉදිමි නුඹ නමින් සසර  පුරාවටම  හමාර නොකරමි පාදපරිචාරිකව......                            ✍️ නිලංගා  ජයවර්ධන   ✍️

හිසට සැප පුළුන් කොට්ට ද , ගතට මෘදු පොරෝනා ද , ඇතිව .......... සිහිය විකල්  කර ගෙන  මූලික අවශ්‍යතා නොව කෝටියක් ප්‍රශ්න හිසමත පුරවා ගෙන නින්දට යන්නට වෙර දරන  මිනිසුන් සිටින සමාජයක ........ මූලික අවශ්‍යතා කිසිවක්  නොමැතිව  ස්වභාවධර්මයගෙන් ලද අහස, පොළොව , අව්ව , වැස්ස , ආලෝකය , අන්ධකාරය , සතාසීපා තම ඇකයෙහි තදින් තුරුළු කර අනාගතය පසෙකලා වර්තමානයේ  ජීවත්වන උන්  අපූර්වට සුවෙන් නිදයි .............                       ජායාරූපය අන්තර්ජාලයෙන්                      ✍️ නිලංගා ජයවර්ධන   ✍️